Lista Nut Bazy w Perfumach DIY – Przewodnik po Zapachach Podstawy

Tworzenie perfum w warunkach domowych (ang. DIY – do it yourself) może być niezwykle fascynującą przygodą. Wybierając odpowiednie składniki, zwłaszcza te o bardzo niskiej lotności – czyli tzw. „nuty bazy” – zyskujemy kontrolę nad finalnym charakterem zapachu. To właśnie one sprawiają, że woń perfum utrzymuje się na skórze przez długie godziny i nadaje kompozycji głębi oraz trwałości. Warto pamiętać, że do własnych eksperymentów perfumeryjnych świetnie nadają się surowce naturalne, takie jak olejki eteryczne czy absoluty. Poniżej znajdziesz usystematyzowaną listę nut bazy w perfumach. Każdą z nich przypisano do (co najmniej) jednej z głównych kategorii zapachowych – tak, by łatwiej było Ci zaplanować aromatyczny skład własnych perfum.

1. Nuty aldehydowe (Aldehydy)

Aldehydy, choć nie zawsze kojarzone z „bazą”, bywają obecne w kompozycjach o przedłużonym działaniu. Wnoszą one nieco metalicznej, świeżej, czasem słodkawo-syntetycznej aury, dzięki której zapachy zyskują ciekawe, długotrwałe tło.

Aldehyd cynamonowy

• Grupa olfaktoryczna: aldehydy
  • Charakterystyka: Aldehyd ten może być pozyskiwany syntetycznie lub ze składników naturalnych – występuje w korze cynamonowej i w paczuli. Jest to nuta o woni cynamonu – pachnie niezwykle aromatycznie, ciepło, korzennie, ze słodkawymi akcentami. Utrzymuje się przez długi czas po aplikacji.
• Nazwy alternatywne: cinnamaldehyde, cinnamic aldehyde, cynamal, trans-cinnamaldehyde

Aldehyd decylowy

• Grupa olfaktoryczna: aldehydy
  • Charakterystyka: Aldehyd decylowy pachnie niezwykle cytrusowo, łącząc w sobie tony kwaskowate i słodkie z elementami charakterystycznej goryczki. Najbliżej mu do nuty pomarańczy. Jest wyczuwalny przez dłuższy czas.
• Nazwy alternatywne: aprinaldehyde, decanal, decyl aldehyde, dekanal

2. Nuty zwierzęce

Czym byłaby lista nut bazy w perfumach bez zwierzęcych akcentów, które często kojarzą się z intensywnymi aromatami piżma, cywetu czy ambry. Mają one za zadanie nadawać kompozycji zmysłowej głębi i nieoczywistego „pazura”. W dzisiejszych czasach z powodów etycznych i ekologicznych najczęściej sięga się po ich syntetyczne bądź roślinne zamienniki.

Ambra

• Grupa olfaktoryczna: zwierzęca
  • Charakterystyka: Nuta ta reprezentuje składniki pochodzenia zwierzęcego. Jest to efekt uboczny żerowania kaszalotów. Poddana obróbce ambra zaczyna wydzielać ciekawy, niesamowicie trwały zapach, który nosi słodko-gorzkie znamiona Orientu z lekkim odcieniem morskim. Jest cenionym afrodyzjakiem. Jednak z powodów ekologicznych (kaszalotom grozi wymarcie) trzeba ją zastąpić składnikami chemicznymi lub roślinnymi zamiennikami (np. labdanum, eterycznym olejkiem z nasion hibiskusa).
• Nazwy alternatywne: amber, ambergris, Ambergris Tincture, kaszalot, kaszalot spermacetowy, Physeter macrocephalus

Białe piżmo

• Grupa olfaktoryczna: zwierzęca
  • Charakterystyka: Nuta o zapachu piżma może być uzyskiwana syntetycznie w warunkach laboratoryjnych. Jej woń jest ciężka, chwilami przytłaczająca, słodko-pudrowa, z intrygującymi nutami afrodyzjaku. Budzi też skojarzenia z mydłem i czystością. Brak mu jednak tej zwierzęcej zadziorności. Białe piżmo cechuje się bardzo niską lotnością, więc zapach jest wyczuwalny przez bardzo długi czas.
• Nazwy alternatywne: piżmo syntetyczne, synthetic musk, white musk

Hyraceum

• Grupa olfaktoryczna: tytoniowo-skórzana, zwierzęca
  • Charakterystyka: Hyraceum to wysuszone na kamień odchody góralków skalnych (Procavia capensis). W nucie tej można rozpoznać różne wonie zwierzęce, w tym piżmo i kastoreum, a także nuty przypominające składniki pochodzenia roślinnego – oud i tytoń. Hyraceum cechuje się niezwykle niską lotnością cząsteczek, więc jego zapach jest wyczuwalny przez bardzo długi czas.
• Nazwy alternatywne: czarny kamień, góralek skalny, hyrax, kamień Afryki, Procavia capensis, rock hyrax

Kastoreum

• Grupa olfaktoryczna: tytoniowo-skórzana, zwierzęca
  • Charakterystyka: Kastoreum to zapach, jaki wydzielają gruczoły skórne niektórych gatunków bobrów. Uzyskuje się go przez macerację wyciętych gruczołów osobników. Nuta ta pachnie zmysłowo – zwierzęco i piżmowo, z lekką sugestią wyprawionej skóry i futra. Woń aktywuje się dosyć późno, lecz można ją wyczuwać przez długie godziny.
• Nazwy alternatywne: bóbr kanadyjski, bóbr zwyczajny, Castor canadensis, Castor fiber, castoreum, strój bobrowy

Nasiona hibiskusa

• Grupa olfaktoryczna: zwierzęca
  • Charakterystyka: Olej tłoczony z nasion hibiskusa jest bogatym źródłem trwałych substancji zapachowych, które mogą imitować zapach ambry. Nie jest to dokładna kopia, gdyż brakuje jej tej zwierzęcej ostrości, lecz poprawna alternatywa wobec znikomej dostępności oryginału.
• Nazwy alternatywne: hibiscus, ketmia, olejek z nasion hibiskusa

Piżmo

• Grupa olfaktoryczna: zwierzęca
  • Charakterystyka: Ten ekstremalnie rzadki składnik pozyskiwany jest z wysuszonych gruczołów różnych gatunków piżmowców, piżmaków oraz innych zwierząt (większość z nich objęta jest jednak ścisłą ochroną). Pachnie czystością, choć nie jest to ostra świeżość, a sugestia pudru. Zapach jest zmysłowy, ciężki, otulający, słodkawy. W tle wyczuwa się mocne zwierzęce nuty. Uważany jest za afrodyzjak. Piżmo cechuje się niezwykle niską lotnością, więc składniki zapachu uwalniają się powoli.
• Nazwy alternatywne: Moschus, musk, piżmowiec

Piżmo cywety afrykańskiej

• Grupa olfaktoryczna: tytoniowo-skórzana, zwierzęca
  • Charakterystyka: Cywet to rodzaj piżma. Pozyskuje się go z wysuszonych gruczołów cywety afrykańskiej. Zapach można określić jako ostry, zwierzęcy, z nutami charakterystycznymi dla kota. Przełamują go tony słodkie i jakby balsamiczne. Woń zaczyna być wyczuwalna późno, lecz jest zaskakująco trwała.
• Nazwy alternatywne: civet musk, cybet, cywet, Viverra civetta extract, zibeth, zibetum

3. Nuty drzewne

Bazowe składniki o drzewnym aromacie wnoszą do perfum stabilizujące, ciepłe i często nieco balsamiczne tło. Często łączą się znakomicie z akcentami żywicznymi, tworząc pełne głębi, dymne lub orientalne kompozycje.

Balsam peruwiański

• Grupa olfaktoryczna: drzewna
  • Charakterystyka: Nutę tę otrzymuje się z żywicy wypływającej z pękniętej kory woniawca balsamowego. Jego zapach jest słodko-korzenny z dominującym akcentem żywicy, cynamonu i wanilii. Balsam peruwiański jako składnik perfumeryjny jest niezwykle trwały. Od balsamu tolutańskiego różni się składem i zapachem.
• Nazwy alternatywne: Balsam of Peru, balsam Peru, Balsamum peruvianum, Peru balsam

Balsam tolutański

• Grupa olfaktoryczna: drzewna
  • Charakterystyka: Balsam Tolu, podobnie jak peruwiański, otrzymuje się z żywicy woniawca balsamowego. Pachnie ciepło, korzennie, z delikatną sugestią wanilii i kwaskowości. Nuta ta zaczyna ulatniać się późno, lecz wydziela zapach bardzo długo.
• Nazwy alternatywne: balsam Tolu, Balsamum tolutanum, opobalsam, opobalsamum, Tolu balsam

Drzewo sandałowe

• Grupa olfaktoryczna: drzewna
  • Charakterystyka: Nutę drzewa sandałowego uzyskuje się w toku destylacji parą wodną jego drewna. Pachnie zmysłowo – ciepło, żywicznie, z lekkimi aromatami słodyczy. Ma też status afrodyzjaku. Woń tej nuty jest niezwykle trwała.
• Nazwy alternatywne: olejek z sandałowca, sandalwood , sandałowiec, Santalum, Santalum album

Gaharu buaya

• Grupa olfaktoryczna: drzewna, tytoniowo-skórzana
  • Charakterystyka: Gaharu buaya to niezainfekowane grzybem drewno agarowe. Pozyskiwana z niego nuta nie przypomina jednak zapachem oudu, choć również jest cenionym i trwałym surowcem perfumeryjnym. Jej głęboka woń przypomina bowiem wyprawioną skórę. Dodaje się jej również do syntetycznych mieszanek, które mają zastąpić oud, by wzbogacić ich zapach.
• Nazwy alternatywne: Aquilaria, buaya, gaharu

Olibanum

• Grupa olfaktoryczna: drzewna, cytrusowa
  • Charakterystyka: Olibanum to żywica pozyskiwana z kadzidłowca. Jako składnik perfumeryjny cechuje się ożywczym aromatem drewna i żywicy, a także wyraźnymi cytrynowymi tonami. Niska lotność tej nuty sprawia, że zapach jest wyczuwalny przez niezwykle długi czas.
• Nazwy alternatywne: Boswellia, frankincense, kadzidłowiec, żywica kadzidłowca

Oud

• Grupa olfaktoryczna: drzewna
  • Charakterystyka: Ta niezwykła substancja to unikalna mieszanka olejków eterycznych, jakimi niektóre gatunki drzew agarowych zwalczają infekcje towarzyszące uszkodzeniu pnia. Po aplikacji oud zmienia swój zapach, pozwalając wyczuć tony balsamiczne, korzenne, kwiatowe, cytrusowe, a nawet zwierzęce i tytoniowo-skórzane. Woń tej nuty jest wyjątkowo trwała za sprawą niskiej lotności jej składników.
• Nazwy alternatywne: agarwood, algua, aloes, aloeswood, Aquilaria, drewno agarowe, eaglewood

Styraks

• Grupa olfaktoryczna: drzewna, tytoniowo-skórzana
  • Charakterystyka: Surowcem dla uzyskania tej nuty zapachowej jest poddawana ekstrakcji i rafinacji żywica styraka. Jej aromat jest kwiatowy i korzenno-słodki z dominującym akcentem wanilii i skóry. Woń zaczyna być wyczuwalna późno, lecz jest wyjątkowo trwała.
• Nazwy alternatywne: benzoes, benzoin, benzoin resin, styrak, styrax, styrax balsam, żywica benzoesowa, żywica styraka

4. Nuty fougère

Fougère (z franc. „paproć”) to kategoria zapachowa oparta zwykle na połączeniu lawendy, mchu, kumaryny i nut drzewnych. W bazie perfum odpowiada za miękkie, lekko ziołowe i nieco „zielone” zakończenie, nadając kompozycji elegancki i wytworny wydźwięk.

Bób tonka

• Grupa olfaktoryczna: fougere, tytoniowo-skórzana
  • Charakterystyka: Olejek eteryczny pozyskiwany z nasion tonki pachnie sianem zmieszanym z przyprawami, bakaliami i korzeniami. Obserwuje się też słodkie, waniliowe aromaty. Woń ta aktywuje się późno, lecz daje się wyczuwać zaskakująco długo.
• Nazwy alternatywne: Dipteryx odorata, tonka, tonka beans, tonkowiec wonny, ziarno tonka

Kumaryna

• Grupa olfaktoryczna: fougere
  • Charakterystyka: Kumaryna to związek chemiczny wstępujący w wielu gatunkach traw, a także licznych nasionach (np. w bobie tonka). Ma zapach świeżo zebranego siana z sugestią wanilii. Dzięki małej lotności cząsteczek, wybrzmiewa on zaskakująco długo.
• Nazwy alternatywne: benzopiron, coumarin, lakton kwasu o-hydroksycynamonowego

Wetiweria pachnąca

• Grupa olfaktoryczna: fougere, szyprowa, tytoniowo-skórzana
  • Charakterystyka: Nuta ta otrzymywana jest podczas ekstrakcji korzenia wetiwerii pachnącej. Cechuje się ona drzewnym zapachem z lekką sugestią aromatu ziemi. Dzięki niewielkiej lotności składników substancji, utrzymuje się bardzo długo.
• Nazwy alternatywne: Chrysopogon zizanioides, khus, olejek wetiweriowy, vetiver, vetivert, wetiwer

5. Nuty tytoniowo-skórzane

Bazy perfum zawierające nuty tytoniu, skóry czy przypraw nadają całej kompozycji przyjemnej szorstkości i głębi. Często kojarzą się z zapachami o charakterze męskim lub unisex, w których to właśnie dymne, nieco surowe akcenty decydują o wyrazistości perfum.

(Uwaga: część poniższych składników została również przypisana do innych kategorii, jednak ze względu na wspólne cechy w aromacie umieszczono je tutaj.)

• Bób tonka (opis z sekcji fougère)
• Gaharu buaya (opis z sekcji drzewnej)
• Hyraceum (opis z sekcji zwierzęcej)
• Kastoreum (opis z sekcji zwierzęcej)
• Piżmo cywety afrykańskiej (opis z sekcji zwierzęcej)
• Styrax (opis z sekcji drzewnej)
• Wetiweria pachnąca (opis z sekcji fougère)

Labdanum

• Grupa olfaktoryczna: drzewna, szyprowa, tytoniowo-skórzana, zwierzęca
  • Charakterystyka: Labdanum to żywica pozyskiwana z niektórych gatunków czystka. Pachnie balsamicznie, ciepło, delikatnie kwiatowo, choć bez słodkich tonów. Wyczuwa się także wątki ambry oraz wyprawionej skóry. Nuta ta aktywuje się dosyć późno, lecz dzięki temu utrzymuje się przez zaskakująco długi czas.
• Nazwy alternatywne: Cistus, czystek, ladan, ladanon, ladanum, laudanum, żywica czystka

Mech dębowy

• Grupa olfaktoryczna: fougere, szyprowa, tytoniowo-skórzana
  • Charakterystyka: Nazwa jest myląca, gdyż surowcem potrzebnym do uzyskania tej nuty jest porost (mąkla tarniowa), a nie mech. Oddaje ona woń mokrej ziemi, paleniska, z sugestią dymu tytoniowego i ogniska. Dzięki niewielkiej lotności cząsteczek zapach wybrzmiewa bardzo długo. Niektóre kraje zakazały stosowania tego składnika ze względu na jego możliwe działanie niepożądane.
• Nazwy alternatywne: Evernia prunastri, mąkla tarniowa, oakmoss, porost mąkla tarniowa

Paczuli

• Grupa olfaktoryczna: szyprowa, zwierzęca
  • Charakterystyka: Surowcem do pozyskania tej nuty są suszone i poddawane fermentacji liście paczulki wonnej. Uzyskany z nich olejek eteryczny, którego woń zmienia się wraz z jego dojrzewaniem, łączy w sobie aromaty balsamiczne, cynamonowe, z odcieniem ziemi, trawy i piżma. Zapach zaczyna uwalniać się dość późno, ale też utrzymuje się długo.
• Nazwy alternatywne: brodziec paczulka, paczula, paczulka, paczulka wonna, patchouli, Pogostemon cablin

Papryczka czereśniowa

• Grupa olfaktoryczna: tytoniowo-skórzana
  • Charakterystyka: Nuta pozyskiwana jest z owoców papryczki zwanej pimiento. Pachnie intensywnie, dość ostro i pikantnie, z dominującą nutą chili. Nuta utrzymuje się dosyć długo po aplikacji..
• Nazwy alternatywne: cherry pepper, chili cherry, papryczka cherry, pimiento, red pimiento pepper

Skóra

• Grupa olfaktoryczna: tytoniowo-skórzana
  • Charakterystyka: Zapach wyprawionej skóry jako składnik perfumeryjny nie jest efektem ekstrakcji, lecz mieszania różnych substancji, zarówno naturalnych, jak i syntetycznych. Wyczuwa się tu nuty wanilii, gaharu buaya, labdanum, styraksu, a także zwierzęce akcenty piżma i cywetu lub ich zamienników.
• Nazwy alternatywne: leather

Tytoń

• Grupa olfaktoryczna: tytoniowo-skórzana
  • Charakterystyka: Nuta tytoniowa to efekt ekstrakcji suszonych liści lub syntezy chemicznej. Pachnie charakterystycznie, z wyczuwalnym aromatem siana, a także mchu i wędzenia. Woń ma ciepłą barwę i utrzymuje się długo.
• Nazwy alternatywne: Nicotiana, tobacco

Wanilia

• Grupa olfaktoryczna: tytoniowo-skórzana
  • Charakterystyka: Nutę tę otrzymuje się poprzez ekstrakcję lasek wanilii. Jej woń jest intensywna, lekko przytłaczająca, słodkawa, z balsamicznymi tonami w tle. Eteryczny olejek waniliowy zaczyna ulatniać się dosyć późno, lecz jest wydzielany przez bardzo długi czas.
• Nazwy alternatywne: laska wanilii, olejek waniliowy, Vanilla, vanilla bean, vanilla orchids

6. Nuty ziołowe

Ziołowe akcenty w bazie perfum sprawiają, że zapach ma wyraźną głębię i naturalny rys, czasem odrobinę korzenny czy anyżowy. Takie składniki znakomicie łączą się ze świeższymi nutami głowy (np. cytrusowymi), tworząc wielopoziomowe, trwałe kompozycje.

Estragon

• Grupa olfaktoryczna: ziołowa
  • Charakterystyka: Woń tej nuty uzyskuje się poprzez destylację ziela bylicy estragon. Przypomina ona siano z wyraźnym korzennym i lekko anyżowym aromatem. Zapach zaczyna ulatniać się dość późno, lecz utrzymuje się bardzo długo.
• Nazwy alternatywne: Artemisia dracunculus, bylica estragon, olejek estragonowy, tarragon

Kocanki

• Grupa olfaktoryczna: ziołowa
  • Charakterystyka: Źródłem eterycznego olejku z kocanek jest ich włoski gatunek. Nuta pachnie mocno, słodkawo, z wyraźnymi tonami łąkowymi: ziołowo-kwiatowymi i korzennymi. Jest wyczuwalna przez długi czas po aplikacji.
• Nazwy alternatywne: Helichrysum italicum, kocanki włoskie, olejek z kocanki

Kwiat arniki

• Grupa olfaktoryczna: ziołowa
  • Charakterystyka: Olejek z arniki otrzymuje się w toku maceracji jej kwiatów. Zapach tej nuty jest aromatyczny, gorzkawy, ziołowy, z wyraźną sugestią łąki. Jest też bardzo trwały, więc utrzymuje się bardzo długo po aplikacji.
• Nazwy alternatywne: Arnica montana, arnika górska, flos arnicae, mountain tobacco, olejek z arniki

7. Nuty zielone

Zielone bazy – oparte np. na aromatach igieł drzew, mchu czy świeżości liści – wprowadzają do perfum rześkie, leśne tło, które doskonale balansuje się z nutami drzewnymi i ziołowymi.

Cyprys

• Grupa olfaktoryczna: zielona
  • Charakterystyka: Destylacja igieł i gałązek cyprysu wiecznie zielonego służy do uzyskania tej nuty zapachowej. Jej woń to akcenty ożywcze, leśne, żywiczne, przypominające zapach drewnianego ołówka. Dzięki niskiej lotności cząsteczek aromat cyprysu wybrzmiewa przez długi czas.
• Nazwy alternatywne: Cupressus sempervirens, cypress, cyprys wiecznie zielony, graveyard cypress, mediterranean cypress, olejek cyprysowy

Kwiat brzozy

• Grupa olfaktoryczna: zielona
  • Charakterystyka: Kwiaty oraz pąki liści brzozy zbiera się wczesną wiosną. Pozyskiwana w ten sposób nuta jest świeża, leśna, z lekkim cierpkawym i balsamicznym aromatem w tle. Składniki tego zapachu charakteryzują się niską lotnością, więc wyczuwa się go przez bardzo długi czas.
• Nazwy alternatywne: Betula, birch bud, brzoza

Mech drzewny

• Grupa olfaktoryczna: zielona
  • Charakterystyka: Nutę tę uzyskuje się z mchu i porostów porastających korę drzew. Jest to świeży, ziemisto-leśny zapach. Wobec zakazu stosowania w niektórych krajach mchu dębowego jako składnika perfumeryjnego – to właśnie wśród mchu i innych porostów szuka się jego zamienników.
• Nazwy alternatywne: Bryophyta, mech, mossa

8. Nuty kwiatowe

Kwiatowe nuty w bazie rzadko kiedy grają „pierwsze skrzypce”, ale potrafią wnieść do perfum subtelną słodycz i lekko odurzający charakter. Ich długotrwałość jest szczególnie ceniona w kompozycjach kwiatowych i szyprowych.

Konwalia

• Grupa olfaktoryczna: kwiatowa
  • Charakterystyka: Nuta ta powstaje ze świeżych kwiatów konwalii majowej lub jest odtwarzana syntetycznie. Pachnie intensywnie, odurzająco, słodkawo, z charakterystycznym świeżym, trawiastym aromatem w tle. Woń utrzymuje się długo.
• Nazwy alternatywne: Convallaria majalis, konwalia majowa, lily of the valley, olejek konwaliowy

9. Nuty szyprowe

Tradycyjne perfumy szyprowe opierają się na połączeniu aromatów mchu dębowego, paczuli i bergamotki. W bazie dominują więc ciepłe, ziemiste, nieco żywiczne akcenty. Współcześnie ten styl łączy się także z innymi rodzinami zapachowymi, jak drzewne czy fougère.

• Labdanum (opis w tytoniowo-skórzanej i drzewnej)
• Mech dębowy (opis w tytoniowo-skórzanej)
• Paczuli (opis w sekcji tytoniowo-skórzanej)

Korzeń arcydzięgla

• Grupa olfaktoryczna: szyprowa, ziołowa, zwierzęca
  • Charakterystyka: Olejek arcydzięglowy otrzymuje się w toku destylacji parą wodną świeżego lub suszonego korzenia rośliny. Pachnie zaskakująco podobnie do składników perfumeryjnych pochodzenia zwierzęcego, szczególnie zaś do piżma i ambry. Woń tej nuty zaczyna uwalniać się stosunkowo późno, więc jest wyczuwalna bardzo długo.
• Nazwy alternatywne: Angelica archangelica, arcydzięgiel litwor, dzięgiel litwor, olejek arcydzięglowy, olejek z korzenia arcydzięgla, wild celery

10. Nuty wodne

Nuty wodne w bazie to prawdziwy ewenement – często tworzone w laboratoriach po to, by nadać perfumom morski, odświeżający finisz. Ich zadaniem jest wzmocnienie wrażenia chłodnej, wilgotnej aury, dobrze kontrastującej z cięższymi tonami drzewnymi czy fougère.

Woda morska

• Grupa olfaktoryczna: wodna
  • Charakterystyka: a otrzymywana syntetycznie nuta ma za zadanie nie tyle odwzorować zapach morza, co stworzyć jego wyobrażenie. Pachnie więc rześko, z ostrym aromatem ozonu, soli i wiatru od morza.
• Nazwy alternatywne: salt water, seawater

Baza perfum to fundament, który decyduje o trwałości i ostatecznym charakterze zapachu. Syntetyczne i naturalne esencje opisane w powyższym zestawieniu mają różnorodne właściwości: od słodkich, korzennych tonów kumaryny, przez zmysłowe i zadziorne akcenty piżma, aż po żywiczne bogactwo balsamów i kadzideł. Wybierając spośród nich, warto zwrócić uwagę na komplementarność z nutami głowy i serca – tak, by uzyskać w pełni harmonijną i trwałą kompozycję DIY.

Pamiętaj, że większość z tych składników – zarówno naturalnych, jak i ich bezpieczniejszych, „zaprzyjaźnionych z ekologią” odpowiedników – znajdziesz w naszym sklepie. Mamy nadzieję, że lista nut bazy w perfumach pomoże w eksperymentach z perfumami własnego autorstwa!

Pozostałe listy zapachowe jak nuta głowy czy nuta serca znajdziesz pod innymi artykułami:

• Lista nut głowy w perfumach wg grup olfaktorycznych
• Lista nut serca w perfumach wg grup olfaktorycznych