Kosmetyki Naturalne Blog – Wiedza inspirowana Naturą

Scrub / Peeling cukrowy do ciała z oliwą, i produktami złuszczającymi: cukrem, kawą mieloną i cynamonem

O tym, jakim dobrodziejstwem dla skóry jest peeling cukrowy lub solny pewnie nie trzeba nikogo przekonywać. Zwłaszcza taki domowy, wykonany na bazie oleju nierafinowanego i całkowicie naturalnych składników.

Domowy Peeling – to takie łatwe. Tworząc podstawową wersję domowego peelingu wystarczy cukier lub sól i nierafinowany olej.

Nasza skóra ma naturalny sposób na pozbycie się martwych komórek: jej górna warstwa po prostu złuszcza się. Niemniej czasem temperatura otoczenia, mróz, wiatr, słońce, tarcie ubrań, a nade wszystko woda i kosmetyki nadmiernie wysuszają ją, a co za tym idzie – komórki rogowacieją, sprawiając, że skóra jest szorstka (a nawet swędzi), zaś jej pory zatykają się, prowadząc nieraz do powstawania zaskórników. Wtedy konieczne jest użycie peelingu, a po jego zastosowaniu – intensywne nawilżenie.

Domowy dezodorant z ałunem, masłem shea, na bazie woda destylowanej i ulubionego hydrolatu

Kosmetyki domowej roboty to nie tylko maseczki, peelingi, oleje, balsamy czy kremy. Okazuje się, że samemu można wykonać też dezodorant. I bynajmniej nie chodzi o specyfik zagłuszający zapach potu, a prawdziwy i skuteczny antyperspirant. Sekret tkwi w ałunie. Wykonanie własnego antyperspirantu nie jest specjalnie problematyczne. Trzeba jednak zaopatrzyć się w szereg składników, wagę, strzykawkę lub pipetę do odmierzania proporcji, a także buteleczkę z kulką do przechowywania i rozprowadzania kosmetyku.

Pasta do zębów z oleju kokosowego sody lub węgla aktywnego i ksylitolu. Sposób na ekologiczna, naturalną pastę bez fluoru

Białe zęby – któż nie marzy o ich posiadaniu… Oczywiście nie każdemu będzie dane błyszczeć uśmiechem, jak gwiazdy z pierwszych stron gazet (pomijając już fakt, iż taka biel jest dziełem raczej grafika niż dentysty). Ale gdy biel naszych zębów niewiele ma wspólnego z bielą, trzeba działać.

Pewien aktor opowiadał onegdaj o swojej pierwszej (a kto wie, czy nie jedynej) wizycie w SPA. Dość miło wspominał uczucie relaksu, gdy nakładano mu na twarz oleje. Niestety reakcja skóry nie należała do najlepszych – następnego dnia ujrzał swoją twarz w okropnym stanie. Od razu nasuwa się pytanie: co poszło nie tak? Przecież oleje to naturalne kosmetyki i samo zdrowie dla cery: nawilżają ją, rozciągają, chronią przed wysuszaniem, przyspieszają regenerację komórek, a niektóre likwidują wolne rodniki, działają antyseptycznie i ułatwiają gojenie.

Odpowiedź niesie jedno słowo – komedogenność (od comedo – zaskórnik), czyli właściwość substancji wywołująca zatykanie porów skóry, co wiąże się z powstawaniem wyprysków i zaskórników. Oczywiście różne rodzaje cery wykazują rozmaitą tendencję do zapychania porów. Co więcej – nawet skóra pokrywająca różne partie ciała inaczej reaguje na komedogenne składniki kosmetyków.

Makijaż kobiet Orientu był tak skomponowany, by przyciągać wzrok. Zabieg ten szczególnie działał w przypadku kultur nakazujących kobietom zakrywanie twarzy. Receptury na stworzony przez nie kohl do oczu dotrwały do naszych czasów, zyskując sobie zasłużony poklask.

© Louis Figuier. Fabryka mydła w Marsylii z XIX w. pub. Furne, Jouvet, Paryż, 1873/77.

Historia mydła sięga ok.2500 p.n.e. Pierwsze udokumentowane wzmianki o wytwarzaniu mydła z tłuszczu i popiołu znaleziono na sumeryjskich glinianych tabliczkach. Mydło rozpowszechniono za czasów Fenicjan. Niewykluczone, że produkt ten był odkrywany w kilku miejscach na świecie i może uczeni znajdą jego ślady także u innych starożytnych kultur.

Za ojczyznę opuncji figowej (inaczej: figa indyjska, Opuntia ficus-indica) uważa się Meksyk, choć obecnie rośnie w ciepłym klimacie na wielu kontynentach. I słuszną ta roślina cieszy się sławą, gdyż znana jest z szerokich zastosowań (od owoców po korzenie) w medycynie, kosmetyce, kuchni, a nawet – w barwnikarstwie.

Tradycja depilacji ciała wywodzi się z krajów orientalnych. Wynika ona w równym stopniu z potrzeby podkreślenia urody (niektóre kultury uznały nadmiar owłosienia za niestosowny lub nawet wulgarny), co z zachowania higieny. Była bowiem stałym elementem podczas wizyty w łaźni. Tamtejsze kobiety, hojniej obdarzone przez naturę owłosieniem niż np. Słowianki, doskonaliły metody, jakich uczyły ich matki i babki. Stosowano więc rozmaite zabiegi, na zimno i na gorącą. Z różnym skutkiem.